Rok dla Niepodległej

„Sztuką jest umierać dla oj­czyz­ny, ale naj­większą sztuką jest dob­rze żyć dla niej.”

 

Kardynał Stefan Wyszyński

  

            W ponad tysiącletniej historii narodu polskiego tak wielu znakomitych Polaków posiadło obie sztuki, tak wielu dokonało rzeczy wielkich i ważnych dla nas i dla przyszłych pokoleń.  

Wśród polskich wspaniałych postaci są też takie, o których możemy jawnie mówić, pisać  od niedawna, od kilkunastu lat.  To perły oddane ojczyźnie, rodzinie, kochające prawdę i wolność naszego kraju, i za tę wolność ginące. 

Podjęliśmy zaszczytne przedsięwzięcie jakim jest nadanie imienia szkole. Pragniemy, aby nasi uczniowie teraz i w przyszłości, kiedy będą już absolwentami, z dumą wypowiadali się o patronie, aby mogli kierować się Jego wartościami i prawymi zasadami.

Imię szkoły to także sztandar, nieodłączny element ceremoniału szkolnego. Warto przytoczyć słowa, jakie padły podczas uroczystości nadania imienia Szkole Podstawowej nr 3 w Dobrym Mieście: „…Sztandar jest bardzo ważny. Przy nim spotykamy się podczas różnych uroczystości. Na sztandarze kładą ręce dzieci pasowane na ucznia, do sztandaru ślubują uczniowie, którzy opuszczają szkołę….”.

Dlatego tak bardzo zależy nam, aby postać na sztandarze była kryształowa, bez skazy.

Aby patron był człowiekiem honoru, uczciwości, ogłady, dużej wiedzy, ale także radości czerpanej z dnia codziennego.

            Rotmistrz Witold Pilecki swoimi czynami pokazywał jak godnie żyć, a córce Zofii i synowi Andrzejowi wpajał pięć życiowych zasad:

1. Trzeba być odważnym.
2. Prawdę stawiać na pierwszym miejscu.
3. Umieć przyznać się do błędu.
4. Nie dopuszczać kłamstwa ani żadnego koloryzowania.
5. Radzić sobie w każdej sytuacji.

O zasadach swojego ojca, o tym jak uczył Ich odpowiedzialności opowiadała naszym uczniom pani Zofia Pilecka – Optułowicz,  Chcąc przybliżyć postać bohatera narodowego, m. in. na prośbę rodziców, zaprosiliśmy Ją na spotkanie 20 maja 2014 r. Wraz z panią Zofią przybył pracownik Instytutu Pamięci Narodowej,  pan Jacek Pawłowicz.

Najpierw odbyło się spotkanie z uczniami, a potem z rodzicami. Od pierwszej chwili spotkania z dziećmi, które powitały drobną, radosną  kobietę gorącymi oklaskami, wyczuwało się przyjazną atmosferę pełną ciekawości, wzajemnych pytań… To tak jakbyśmy dotykali samego bohatera.

Pani Zofia wręczyła też nagrody zwycięzcom konkursu plastycznego o Rotmistrzu i mimo zmęczenia była tak długo w sali, dopóki ostatni uczniowie nie wyszli. A nie bardzo chcieli wychodzić, duża grupa uczniów otoczyła panią Zosię były uściski i łzy, tak po prostu. Na pytanie dlaczego jeszcze czekają jeden z uczniów odpowiedział: - Muszę tam dojść i się przywitać. Pilecki jest moim idolem.

Po południu było spotkanie z rodzicami, na  które zaproszono także społeczność Olsztynka. Pan Jacek  przedstawił zebranym całe zagmatwane życie bohatera, Jego dokonania w dziedzinie gospodarki, ekonomii, samorządności, kultury, sztuki. Mówił o odważnych działaniach podczas obrony przed Bolszewikami w latach 1918 - 1920, ukazywał heroiczne czyny z czasów II wojny światowej oraz zaledwie trzyletniego okresu powojennego.

Ostatnia grupa uczniów żegnających córkę Witolda Pileckiego usłyszała od Niej: - Pamiętajcie rycerz ginie, ale nie umiera.

Przy takich słowach przychodzi na myśl jeszcze jedna sentencja Prymasa tysiąclecia kard. Stefana Wyszyńskiego: „Dro­gi ka­mień nie przes­ta­je być sobą na­wet wte­dy, gdy spad­nie w błoto i zab­rudzi się.” 

 

Rotmistrz Witold Pilecki już na zawsze pozostanie w sercach tych, którzy poznali wartość Jego czynów, wielkość ducha, nigdy nie zdradzone ideały, a zarazem prostotę i uczciwość w codziennym postępowaniu.  

 

Elżbieta Łoniewska